Inclusion begins with awareness. In my country, Iran, the social attitudes and perspectives about disability are very different from those in western countries. I became aware of this when I stepped out of my country and spent the past five years in Malaysia and Canada in pursuit of graphic design education. In Canada, I learned about inclusive design, disability rights and disability culture; I experienced a more inclusive society. I wanted to create awareness among Iranians about the disability situation in Iran to initiate a socio-cultural change in my country.

در ابتدا من آموزش و پرورش کودکان استثنایی ایران را جهت پروژه ی پایانی خود انتخاب کردم اما به دلیل عدم علم کافی در رشته ی مربوط شروع به تحقیق در پیشینه ی واژه ی ناتوانی در کشور ایران و کشورهای پیشرفته نظیر کانادا و آمریکا کردم. در نتیجه ی تحقیقاتم  فرهنگ را دلیل اصلی عدم وجود پیشرفت در مسایل رفاهی و آموزشی ایران  یافتم، به همین دلیل فرهنگ سازی را اولین قدم در جهت رسیدن به اهداف خود قرار دادم. آشنایی جامعه با واژه ی ناتوانی و از بین بردن دید منفی جامعه نسبت به افراد کم توان جامعه را هرچه بیشتر در جهت همیاری و همکاری در زمینه های مختلف همسو می کند. 
در نتیجه ی توضیحات یاد شده مستند ساخته شده تلاش به فرهنگ سازی، آشنایی جامعه با افراد استثنایی و تاکید بر قابلیت های بسیار ویژه ی این افراد دارد. هر انسانی در فکر، جسم و ویژگی های شخصیتی خود دارای کاستی هایی می باشد، همه ی ما به نوعی ناتوان محسوب می شویم، پس با نام گذاری و طرد افراد ناتوان و ایزوله کردن آن ها حق زندگی اجتماعی و پیشرفت را از آنها نگیریم.